[S:] "Wierny Rusłan"

W literaturze rosyjskiej błyszczy niejedna perełka, a do takowych można chyba zaliczyć powieść, którą niedawno przeczytałam, a w zasadzie - pochłonęłam, tak mnie bowiem wciągnęła. Mianowicie książkę G. Władimowa pt. "Wierny Rusłan" - nieco inne spojrzenie na tematykę łagrów stalinowskich. Władimow pisze bowiem o tym, co Sołżenicynowi pewnie by nawet do głowy nie przyszło - o owczarkach niemieckich, które tresowano specjalnie do stróżowania i konwojowania więźniów w sowieckich obozach pracy i resocjalizacji. Wraz ze śmiercią Stalina i zamknięciem sieci łagrów psy przestały być potrzebne. Nieufne, agresywne i doskonale wyszkolone, nie nadawały się do tego, by oddać je ludziom do "adopcji". Dlatego większość z nich albo zabito - kulką w łeb - albo po prostu wyrzucono. 

O takich właśnie psach opowiada Władimow w swojej paraboli - ukazując idealnego psa-służbistę, wręcz fanatyka, szkicuje jednocześnie portret psychologiczny człowieka zniewolonego przez totalitarny reżim. Wrażenie jest niesamowite - opowieść o przeżyciach psa w miasteczku nieopodal byłego łagru budzi całą masę uczuć. Zwłaszcza w kontekście wiedzy na temat obozów, wyniesionej z wcześniejszych lektur. Dawno nie czytałam czegoś tak szokującego, wywołującego tyle emocji i smutnego. W dodatku podobał mi się bardzo język powieści, choć - niestety - czytałam po polsku.