[S:] Jasne i ciemne strony kulbaki

Dzisiaj dostałam prezent mikołajkowy przedwczesny. D. nieświadomie spełnił moje ukryte pragnienie, przydzielając mi jako wierzchowca Twist Beja, znanego jako Ziutek. Koń do rany przyłóż - grzeczny, spokojny, słucha poleceń, sam idzie, w zasadzie nie musiałam go prowadzić, przytulał się podczas czyszczenia kopyt, to była taka miła odmiana ^^ Mogłam się skupić na tym, by ćwiczyć stanie w siodle, anglezowanie czy inne rzeczy, zamiast walczyć z nieposłusznym koniem. 

Powiem, że była mi potrzebna taka zmiana, chociaż zdaję sobie sprawę, że jest chwilowa. Po poprzednich zajęciach nie czułam się najlepiej i naprawdę się bałam, jechałam zestresowana dzisiaj do stajni. A dzięki Ziutkowi znów mogłam czerpać radość z jazdy, cieszyć się tym, że jeżdżę konno. I chwała mu za to :)

PS Słów parę za i przeciw kulbaki. Uważam, że jest wygodniejsza od siodła wszechstronnego, czuję się pewniej i bezpieczniej w kulbace. Ale posiada pewien wielki i poważny minus - żadne siodło nie obija siedzenia i ud tak, jak kulbaka :P

PPS Zdjęcia Ziutka nie zamieszczam, bo siedzi na nim jakiś Rumcajs :P

PPPS A Ziutek jest taaaki wysoki! Czułam się, jakbym jechała na pagórku :P

Albo to ja taka krótka...?