[S]: Zima w mieście

I nie wie zwierz ni człek,
Bim-bom,
Choć żyłby cały wiek,
Bim-bom,
Kiedy tak pada śnieg,
Bim-bom,
Jak marzną mi paluszki.

[A.A. Milne, Chatka Puchatka]

Śnieg dziś co prawda nie padał, niemniej ledwie nastały mrozy, raptem minus dziesięć, a Warszawę i okolice już paraliżują korki, pękające szyny kolejowe, przymarzające tramwaje, zmarznięte silniki autobusów, które nie chcą ruszyć itp. Zima znowu zaskoczyła drogowców, ale przynajmniej wreszcie mają co zrobić z dwuletnimi zapasami soli do posypywania jezdni.

Za to w komunikacji miejskiej nie działa ogrzewanie. Jechałam dziś m.in. autobusem, który przewiewało na przestrzał przez dziesięciocentymetrową szparę nad drzwiami (sic!). Szyby były tak zamarznięte, że omal nie przegapiłam swojego przystanku, nic nie widziałam. Para unosiła się z ust pasażerów i nad hamburgerem jednego faceta. W tramwaju było tak zimno, że przez całą drogę do domu trzęsłam się i szczękałam zębami.

A na wydziale dziekan odwołał zajęcia, bowiem temperatura w budynku spadła poniżej 18 stopni Celsjusza. A teraz gwóźdź programu: zajęcia odwołano na parterze, pierwszym i drugim piętrze. Na trzecim i czwartym odbywały się normalnie, gdyż było tam cieplej. Takie coś to tylko na rusycystyce...

Jestem śpiąca.
Jestem przemarznięta.
Jestem zmęczona.
Jestem zmulona.
Jestem padnięta.
Jestem półprzytomna.
Nic mi się nie chce.
Nawet myśleć.

W ogóle to owszem, zamawiałam zimę i śnieg na święta - ale nasze, a nie prawosławne!
Z życzeniami tak już jest - trzeba uważać, czego sobie człowiek życzy, nie dajcie bogowie się spełni...