[S]: Skazana na poezję, czyli o Halinie Poświatowskiej

Kiedy byłam nastolatką, a później także na początku studiów, uwielbiałam wiersze Poświatowskiej. Cytowałam je z pamięci i zaczytywałam się w nich raz po raz, ponieważ emocje w nich zawarte wydawały się bardzo pasować do moich własnych. Bo chociaż ja nie choruję, to obraz miłości, tworzony przez Poświatowską, a także liryczny ton wierszy bardzo do mnie przemawiały. Dlatego z dużą ciekawością sięgnęłam po Haśkę*.

Przepięknie wydana książka, okraszona zdjęciami, fotokopiami rękopisów i artykułów prasowych, ukazuje Halinę Poświatowską jako osobę nieprzeciętną, ciężko chorą, co dzień stojącą w cieniu śmierci, a jednak chłonącą życie całym swoim jestestwem. Choć pamięć o jej charakterze bywa odmienna, tak jak różni są rozmówcy Marioli Pryzwan, udaje się poprzez książkę stworzyć wielowymiarowy obraz poetki, wieloaspektowe wspomnienie osoby fascynującej.


Nie jest to typowa biografia, raczej polifoniczna charakterystyka poetki, przytaczana przez jej bliskich, znajomych, osoby, które spotkała raz czy dwa w swoim krótkim życiu i które ją z różnych względów zapamiętały - a także zawarta w listach, które pisała do bohaterów i autorów wspomnień. Prawdę mówiąc nie umiem do końca określić, co sprawia, że lektura tak mocno wciąga - zagapiałam się na przystankach autobusowych, w przerwach w pracy sięgałam po Haśkę, szłam przez las zaczytana - nie mogąc się oderwać. Poświatowska była piękną kobietą, a przy tym los obdarzył ją nieugiętym charakterem. Swoje krótkie życie wykorzystała bardziej niż niejeden człowiek, z ogromną determinacją, by żyć jeszcze jeden dzień dłużej. Poezja stanowiła jej ucieczkę od codzienności - jak stwierdziła jej matka, Poświatowska była skazana na poezję. Kto wie, czy uprawiałaby ją, gdyby życie oszczędziło jej choroby.

I być może to właśnie jest najbardziej intrygujące - że ludzie dopiero w ekstremalnych życiowych próbach pokazują, na co naprawdę ich stać. 

--

* Haśka. Poświatowska we wspomnieniach i listach, wybór i opracowanie Mariola Pryzwan, 2015.